مسئولیت واژه ای است که معمولا اشتباه تعبیر میشود، برخی فکر میکنند، مسئولیت چیزیست که بر عهده دیگران قرار میدهند!
در حالیکه واقعیت این است که مسئولیت چیزیست که خود، آگاهانه آنرا بر
عهده میگیریم.
وقتی انجام کاری را تحت عنوان مسئولیت، بر شانه دیگری می اندازیم، غالبا، او تلاش میکند، یا آنرا در کوتاهترین زمان و بی کیفیت ترین شکل ممکن، به انجام رسانده و خود را رها سازد، یا او نیز مانند ما تلاش میکند، آنرا بر عهده شخص دیگری یا حتی بر زمین می اندازد.
پذیرش مسئولیت، لزوما به معنی این نیست که آن کار وظیفه ماست، بلکه در برخی مواقع، ما خود داوطلبانه، مسئولیت انجام کاری را که انجام نشده و باقی مانده است، بر عهده میگیریم و یا به تعبیری، مسئولیت برداشتن و به مقصد رساندن، باری را که بر زمین مانده است، میپذیریم، حال ممکن است در این امر منافعی داشته باشیم و یا برای کمک به دیگران انجامش دهیم، آنچه اهمیت دارد این است که شایسته است، کاری را که مسئولیت انجامش را بر عهده گرفته ایم، با دقت و کیفیت کامل به انجام برسانیم و تعهد خود را بموقع و بطور صحیح انجام دهیم.
هیچ چیز به اندازه مسئولیت های رها شده و یا ناقص انجام شده در جامعه، زیان آفرین و خسارت بار نیست، شاید به جرات بتوان گفت، بخش اعظمی از مشکلات ناراحت کننده هر مجموعه ای ، ناشی از بی مسئولیتی و عدم انجام بموقع، صحیح و کامل مسئولیتها توسط افراد است.
در این مواقع معمولا افرادی که مسئولیت خود را بر زمین نهاده و یا بر دوش دیگری انداخته اند، خود اولین مدعیان اعتراض به بروز چنین مشکلات و نارسایی هایی هستند.
این در حالیست که معمولا وقتی شخصی خودش آگاهانه و مختار مسئولیتی را در زندگی میپذیرد، غالبا علیرغم سختی و حتی ناتوانی، تلاش میکند تا آنرا تا جای ممکن به مقصد و مقصود برساند، بهمین دلیل است که گفته میشود، مسئولیت پذیرفتنی است نه قابل گذاشتن بر عهده دیگران،
البته پذیرش مسئولیت محدود به سن و سال و یا فعالیت بخصوصی نمیشود و در هر شرایط و هر زمینه ای میتوان مسئولیت کاری را پذیرفت و نقش مفید و سازنده در فعالیت های جمعی و گروهی ایفا نمود.
بر این اساس به والدین توصیه میشود، مفهوم پذیرش مسئولیت و اهمیت رعایت آنرا به کودکان خود در همان دوران رشد بیاموزند و تلاش نمایند افرادی مفید و ارزشمند برای جامعه تربیت نمایند.
اگر هر یک از احاد و افراد جامعه، مسئولیت خود را بشناسند و بخوبی آنرا شناسایی نموده و بپذیرند، بی گمان، جامعه ای رو به توسعه و بهبود کیفیت زندگی خواهیم داشت، در چنین جامعه ای، هر کسی تنها به فکر انجام مسئولیت پذیرفته شده خویش است و اطمینان دارد که بقیه کارها با پذیرش مسئولیت آن توسط دیگر افراد مسئولیت پذیر جامعه، بخوبی و بشکل صحیح و کامل خود در زمان مناسب به انجام خواهد رسید.
جامعه مانند یک گروه سمفونی و ارکستر بسیار بزرگ و پیچیده است که اگر همگی افراد، ساز خود را در زمان مناسب و به شکل مناسب و با احساس مسئولیت و انگیزه کافی بنوازند، آوایی دلنشین و هارمونی بسیار دلچسبی در آن پدید می آید که به آن آهنگ زندگی میگویند و چنانچه اگر افراد، از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی کنند و فالش بنوازند، دقیقا اینطوری میشود که این روزها در جامعه شاهد آن هستیم.
نکته ظریفی که در این میان لازم به ذکر است این است که این شما هستید که باید تشخیص دهید، دقیقا در لحظه ای که زندگی میکنید، چه کاری واقعا در حیطه مسئولیت شماست و باید واقع بینانه و منصفانه مسئولیت هایی را که برعهده شماست و یا از شما انتظار میرود، تشخیص دهید و مسئولانه، آنرا بپذیرید.
بله شما!!!!
در پستهای بعدی، نکاتی را در خصوص پیامدهای عدم پذیرش و ایفای مسئولیت در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی برای شما عنوان خواهم نمود.
